Liturgia Wielkiego Piątku
Liturgia Wielkiego Piątku rozpoczęła się procesyjnym wejściem w ciszy kapłana i asystyprzez cały kościół, a następnie kapłan przed ołtarzem wykonał gest prostracji czyli leżenia krzyżem. Leżenie krzyżem symbolizuje najgłębsze poniżenie siebie i najusilniejszą modlitwę. Lepiej niż słowa wyraża ono całkowite oddanie się Bogu i poczucie własnej słabości. Wszyscy w tym czasie uklękli oddając cześć Bogu i Krzyżowi. Czytania liturgii wielkopiątkowej (Iz 52,13-53,12 i Hbr 4,14-16 i 5,7-9) mówią o cierpieniu Zbawiciela. To On jest zapowiedzianym przez proroka Izajasza Cierpiącym Sługą Jahwe i arcykapłanem Nowego Przymierza. On jest tym, który ”uniżył się aż do śmierci, a była to śmierć na krzyżu” i przez swoją ofiarę otworzył nam niebo. Po wysłuchaniu czytań miało miejsce uroczyste odśpiewanie Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa. Panowie: organista Ignacy Drużbiak i kantorzy: Andrzej Sieradzki, Mariusz Wałęsa i Krzysztof Wójtowicz odśpiewali na role Ewangelię wg św. Jana. W homilii ks. Proboszcz wskazał przede wszystkim na dwóch ludzi - łotrów, ukrzyżowanych za swoje przestępstwa. Jeden urągał Jezusowi, aby zbawił sam siebie, a przy okazji również ich. Drugi nie przeklinał, nie denerwował się widokiem Jezusa, ale prosił, aby wspomniał na niego w swoim Królestwie. Co go do tego skłoniło? Zapewne widok sponiewieranego Jezusa i słowa, które On wypowiedział: ”Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. A Jezus obiecuje mu niesamowitą rzecz: nie zdjęcie z krzyża, nie cudowny ratunek, ale zaprasza go jeszcze dzisiaj do raju. Łotr zrozumiał, że dzięki bliskości z Jezusem otwiera się dla niego niebo. My też, bez względu na bagaż naszego życia, na zło, będące naszym udziałem, na wszystko, co nam wyrzuca sumienie chciejmy chwycić się Chrystusowego Krzyża, jak ostatniej deski ratunku. Przypomina nam o tym logo Roku Jubileuszowego ukazujące ludzi obejmujących Krzyż. Mamy trwać pod Krzyżem i w Chrystusie odnajdywać Nadzieję. Przypomina nam o tym również tegoroczny wystrój Grobu Pańskiego. To ścięte pnie drzew, które rozkwitają, wypuszczają zielone gałązki. Tym ściętym drzewem jest przede wszystkim Jezus, ale z Jego śmierci rodzi się życie. Dla każdego z nas.
Po homilii miała miejsce bardzo uroczysta w tym dniu modlitwa powszechna, w której kapłan z wiernymi prosili Boga w różnych intencjach. Bardzo ważnym elementem liturgii jest zawsze Adoracja Krzyża. Najpierw miało miejsce uroczyste odsłonięcie krzyża w ołtarzu, podczas którego kapłan trzykrotnie śpiewał ”Oto drzewo krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata”. Następnie wszyscy podchodzili za ołtarz, aby klękając u stóp krzyża, adorować ten znak niepojętej Bożej Miłości. Liturgia Wielkiego Piątku od Krzyża prowadzi wiernych do Komunii św. Kościół w Wielki Piątek nie sprawuje Mszy św. więc jest ona udzielana z darów konsekrowanych podczas wielkoczwartkowej Wieczerzy Pańskiej. Zgodnie z wielowiekową tradycją Kościoła liturgię Męki Pańskiej zakończyło przeniesienie Najświętszego Sakramentu w monstrancji do Grobu Pańskiego. Wierni do północy mieli okazję adorować Tego, który za nas umarł i zmartwychwstał. To z Jego przebitego serca wypłynęła Krew i Woda, jako zdrój miłosierdzia dla nas i całego świata.
Tekst i zdjęcia: Robert Lis
